امشب هم مثل هر شب به یادت تا سحر سر می کنم

در این شبهای دلگیر نبود گرمی دستهایت را به خوبی احساس میکنم ...

پشت پنجره می ایستم و به آسمان خیره می شوم

و در حسرت چشمای مهربانت می گریم

در این سکوت شبانگاهی صدای تو در گوشم طنین انداز می شود

آیا تو هم صدای من را می شنوی؟

آیا می شنوی صدای التماس و گریه هایم را؟

آری من دلشکسته تو را فریاد می زنم

اگر صدایم را می شنوی سکوت را بشکن

و فاصله را از میان بردار

من چشم انتظارم . . .